huseyın karakaya
Kartal Belediyesi
Kadem Ekşi
İstanbul
BIST9072.08
DOLAR30.7519
EURO33.0304
ALTIN1969.6
BTC/USD51728.548
Kenan Çakal

Kenan Çakal

Mail: cakalkenan@gmail.com

UNUTMADIK, UNUTMAYACAĞIZ VE UNUTTURMAYACAĞIZ...

"Benim hayatımı yargılamadan önce,

 

Benim ayakkabılarımı giy

 

ve

 

Benim geçtiğim yollardan, sokaklardan, dağ ve ovalardan geç.

 

Hüznü, acıyı ve neşeyi tat.

 

Benim geçtiğim senelerden geç, benim takıldığım taşlara takıl.

 

Yeniden ayağa kalk

 

ve

 

Aynı yolu tekrar git, benim gittiğim gibi.

 

Ancak ondan sonra, beni yargılayabilirsin..

 

Geçer dediklerimi geçirdim, biter dediklerimi bitirdim.

 

Nefret ettiklerimi sildim, Artık yeter dedim.

 

Geride bıraktıklarım hesap sormaya kalkmasın o yüzden bana.

 

Farkında olduğum için var oldunuz, vazgeçtiğim için bugün yoksunuz.."

 

-HZ.MEVLANA-

 

 

UNUTMADIK, UNUTMAYACAĞIZ VE UNUTTURMAYACAĞIZ

 

17 AĞUSTOS 1999 Marmara depreminin üzerinden tam 14 yıl geçti. Binlerce insanımızı bir gecede yitirdik. 45 saniye süren sarsıntıda “sağlam zemin üzerine oturmayan” binalarımızı, kentlerimizi, yaşam alanlarımızı kaybettik. 7.4 şiddetindeki deprem de 18 bin kişi hayatını kaybetti, 44 bin kişi yaralandı. 368 bin konut ve işyeri hasar gördü. 600 bin kişi evsiz kaldı. 16 milyon insan bu depremden etkilendi. 20 Milyar dolara yakında ekonomik maliyet söz konusu. Bazı kelimeler vardır, duymak istemeyiz. Hele neşeli bir zamanımızda  bu tür kelimeleri kullananlara kızarız, konuyu değiştir deriz. Şimdi sırası mı ölümden bahsediyorsun, depremden bahsediyorsun diye… Ama bir de bakarsınız ki, hiç beklemediğiniz bir anda gündeme  oturur, enkaz yığınlarını görürüz. Enkaz yığınları arasında yavrusunun anneciğim ne olur beni kurtar, canım çok yanıyor diye haykırışını duyduğu halde, elinden göz yaşından başka bir şey gelmeyen anaları görürüz. Çocuğu ile beraber enkaz altında kalıpta, önce çocuğunun çıkarılmasını isteyen ama, kendi kolu engel teşkil ettiği için daha sonra çıkarılması gereken, yavrusunun acısına dayanamayan babaların ne  olur, tek yavrumu kurtarın da ona engel olan kolumu kesin diye, kurtarma görevlilerine yalvaran babaları görürüz. Yarısı enkaz altında yarısı dışarıda kalan, hayat arkadaşını kurtarmak için, çaresiz yardım isteyen erkekleri, kadınları görürüz. Bir tas sıcak çorba alabilmek, banyosunu yapabilmek, tuvalet ihtiyacını ortak WC’lerde giderebilmek için; dakikalarca sıra bekleyen depremzedeleri görürüz. Bunlar tamamen yaşanmış gerçekler, hayal ürünü değil. İşte konularında uzman olduğu söylenen bir çok  Prof.ların birbirinden farklı açıkladıkları deprem senaryo ve tarihleri. Vatandaş hangisine inanacağına şaşırmış, kaderini bekliyor. En son birisi tarih de verdi. 2016 ve en kötü tahmin 7.6... Bu açıklamadan iki  gün sonra diğerleri de ondan geri kalmayarak, farklı tarihleri gösterdiler. Önemli olan beklenen İstanbul depreminin tarihi değil, alınacak tedbirleridir. İstanbul’da bu konuda ciddi çalışmaların olduğunu görüyoruz. İşte İSMEP tarafından yapılan kamu binalarının güçlendirme çalışmaları, Kentsel dönüşüm projelerinin de bir an önce hızlandırılması ve hayata geçirilmesinin gerektiğine inanıyorum. Depremin insanı öldürmediğini, asıl ölümün plansız çarpık yapılaşma ve çürük binalardan geldiğine, inananlardanım. Olası bir depremde herkes kendi canını kurtarmak için uğraşacaktır. Yüksek binaların, daracık sokakların üzerine çöktüğünde, bırakın müteharrik makinaları, insanlar bile hareket edemeyecek durumda olacaklar. Bunları ben daha geniş alanlarda yaşadığım için biliyor ve korkuyorum. Kendim için değil, ülkem için, başkaları için, yavrularımız, ailelerimiz için korkuyorum. Gölcük, Kocaeli, Adapazarı, Düzce, Yalova… Biz bu kentleri sadece 17 Ağustos’lardan değil, Kurtuluş savaşımızdan beri hatırlarız. Elbette ki unutmadık unutmayacağız. Ne kadar sevsek de birbirimizi acılarımızı yalnız çekeriz. Toplumlar için en büyük tehlike hafıza kaybıdır. Özellikle kamu görevi yapan insanların hafıza kaybına uğrama hakları hiç yoktur. Tam aksine yaraları sarma acıları paylaşma görevleri vardır; Elbette ki 17 Ağustos 1999’u unutmadık. Tarihimizin en acı olayını hafızamıza kaydettik. Hayatlarını kaybedenleri rahmetle anıyorum. Kalanlara sabırlar diliyorum. Acılarını paylaşıyorum.

Yorum Yazın

Ana Sayfa
Web TV
Foto Galeri
Yazarlar