Evlatlarının askerden dönüşünü beklerken her gece öldükleri yetmiyormuş gibi.
Şehit haberlerini aldıklarında bin kez daha ölüyor analar.
Hak mıdır bu?
Vatana borç böyle mi ödeniyor?
Hangi soysuz terör bu gücü kendinde buluyor da.
Sözün bittiği yerde analar kan kusuyor.
***
Bir şehit daha.
Nasılsa ölenine cennet veriliyor askerin.
Kalanına madalya.
Kim bilir daha niceleri de terörün menzilinde.
Ülkenin her yanına çöreklenen terör bu gücü kendinde buluyor da.
Biz ne güne duruyoruz?
Verdiğimiz ölüler yetmedi mi?
***
Her şeyi bir kenara bırakıp, teröre karşı tek yürek olmayı seçmeliyiz.
Boş sokaklar milyonlarca insanın kolkola girip haykırmasını bekliyor.
Ülkemizi bölmenin senaristliğini yapan soysuz Avrupa'nın, sinsi Amerika'nın gözüne sokabileceğimiz bir cesaret gösterisi olmalı.
Bunu da halktan başka kimse yapamaz.
Çocuklarımız birer birer gidiyor.
Hangi soysuz siyaset o çocukların kurban edilmesiyle kendine hayat bulur?
Hangi şerefsiz plan, hiçbir günahları olmayan gencecik fidanların katledilmesiyle hayata geçirilir?
Bu kadar ucuz mudur her şey?
***
Ve böyle bir ülkede hükümet bile kurulamıyor.
Herkes kendi pazarlığında öyle mi?
O beylerin vatan sevgisini sevsinler!
Bizler de onların yalanlarını sevelim.
***
Vatan aşkına tabut olan ağaçlar bile kan ağlıyor.
Ve bizler hala bu soysuz terörün aldığı canları sayıyoruz.
Bu insanların acılarını da sadece yakınları bilir.
Bizler değil.
***
Bizler böylesine soysuz bir teröre karşı meydanları boş bırakıp, tepkilerimizi sınırlı tutup, meseleyi kadere yüklemekle suçluyuz.
Korkaklıktan zanlıyız!
Oysa toplumun cesur olduğu bir düzende.
Terör paçavradan ibarettir.
VAH GİDENLERE
Onca insan ölüyor, bu durumdayken bile hala birbirine düşürülmenin ortasındayız. Hala yalanların istasyonlarında ölümlere kaldırılıyor trenler. Bir nefret hummasında nereye sürükleniyoruz? Hala herkes kendi derdinde. Vah gidenlere!
Yorum Yazın