Yeni bir eğitim öğretim yılına başlarken, daha ilk günden uyarımızı yapalım. Her kademeden eğitim yöneticisi bu yazdıklarımı üzerine alınsın, uygulamalarını gözden geçirsin ve kendini ona göre konumlandırsın isterim.
Büyük idealler, köklü eğitim yaklaşımları ve bunlara dair yol haritası olmadan eğitim yönetilemez. Mevcut eğitim sistemine dair eleştiriniz, sistemi dönüştürmeye dair çabanız yoksa başarılı olabilmek için çırpınmanıza da gerek yoktur.
Merkeze öğrenciyi değil öğretmeni almadan eğitim yönetilemez. Öğretmeni yok sayan uygulamaların, daha okullar açılmadan bizi nereye getirdiğini hep birlikte görmüş olduk. “Öğrenci merkezli eğitim” sloganı, öğretmenin toplumdaki statüsünü yıkmaktan ve bilinçsiz veliyi şımartmaktan başka bir işe yaramamıştır.
Popülizme, algı yönetimine, güç gösterisine, beğenilme ve yükselme duygusuna teslim olarak eğitim yönetilmez. Bu duygularla yapılan her uygulama zaten yamalı bohçaya dönen eğitim sistemini daha da içinden çıkılmaz hale getiriyor.
İstatistikler şişirilerek eğitim yönetilmez. Eğitimde kalite tablolara yansıyan istatistiklerin ötesinde bir şeydir. Günün sonunda bütün göstergeler iyiye gidebilir ancak siz eğitim hedeflerinizden uzaklaşmış olabilirsiniz. Son yılların hikâyesi bu değilse başka nedir?
İnsanı yok sayan ve güncelliğini yitirmiş mevzuata, teftiş raporlarının anlamsız ayrıntılarına dayanarak eğitim yönetilmez. Çözüm odaklı üst yönetici çözümü üretir, mevzuat arkasından gelir. İz bırakan yöneticilerin mevzuatla hiç problemi olmamıştır.
Ülkemizde okulların ekonomik sıkıntılarının olduğu kabul edilmeden eğitim yönetilemez. Bir problemi çözebilmek için önce onun var olduğunu kabul etmek sonra da yollara düşmek gerekir. Kısıtlı kaynağın öncelikler belirlenerek kullanılması gerekir.
Okul dışında çok proje yaparak eğitim yönetilmez. İçi boş projeler uğruna yeni kadrolar ihdas ederek, öğrenci ve öğretmenler dersten alınarak eğitim değil reklam yapılır, algı oluşturulur, kariyer peşinde koşulmuş olunur.
Çok toplantı yapılarak eğitim yönetilmez. Sık yapılan, uzun süren, hamasete boğulmuş, yerine göre tehdit ve korku yayan toplantılar, köklü bir probleme işaret eder. Çözüm yeni bir toplantı yapmakta değil yeni bir yönetici bulmaktadır.
Adalet duygusu yerle bir edilerek eğitim yönetilemez. Ödüllendirmeden atamalara, uygulamalardaki tutarlılıklara kadar dikkat etmek gerekiyor.
Daha onlarca madde eklenebilir ancak en acil gördüklerimizle yetinelim. Bir de her zaman hatırlattığımız ölçülerle bitirelim: Eğer insanlar sizi görünce yolunu değiştiriyor, yüzünü ekşitiyorsa, sizinle aynı ortamda olmaktan heyecan duymuyorsa, yüzünüz gülmüyor ve sürekli panik halindeyseniz, kendinize başka bir iş bulun, eğitimi de başka birileri yönetsin.
Yorum Yazın