Rusya'yla yaşanan gerginlikte kenarda kalan bir gerçek var. Ekmek! Gerginliğin ardından ekmeğe zam gelecek haberleri yayıldı. Çünkü buğdayı ithal ediyoruz. İhraç etmemiz gereken buğday ithalinin çoğunluğu da Rusya'dan.
Bir buğday tarlası, bilmem kaç katlı rezidansın yanında üç para etmez. Öyle sanılıyor. Oysa buğday su kadar stratejik bir ürün. Savaşta bomba kadar etkili. Geleceğin dünyasında patatesle birlikte en önemli gıda. Ve bizler doğamızda mevcut olan tarımı, Türkiye yüzölçümünün yüzde 10'luk gerçeğine mahkum edip, boğazımıza bir ip geçirmişiz. Sandalyeye atılacak tekmeyi bekliyoruz.
Keşke sadece eksilen tarlalarla kalsa. Günde 6 milyon ekmeği çöpe atıyoruz. Çocuklarımızın geleceğini atıyoruz aslında. Keskin baltalara kaptırdığımız ormanlar gibi.
Çocukluğumuzdan kalan bir alışkanlıktı. Yerde bulduğumuz ekmeği üç kez öper alnımıza götürür sonra kenara koyardık. Şimdi açık büfe kahvaltıların moda olduğu ülkemizde, restoran sahipleri tabağındakileri boşaltana yüzde 10 indirim uyguluyor. Neden? Çünkü gözü doymayanlar tabağını dolduruyor ve yemediklerini çöpe attırıyor.
6 milyon ekmeğin çöpe atılmasının gelecekte bizlerden neler alacağını merak etmemiz gerekirken. Bu acımasız gerçeğe alıştık. Nasılsa buğdayın arkası sağlam!
Fakir sofraların zengin yürekli insanlarını kaybettik. Ya da kolay para kazanmakla israf etmenin kardeş olduğunu zannedenlerin ülkesi olduk. Dünyanın hangi ülkesinde ithal ettiği buğdaydan ürettiği 6 milyon ekmeği çöpe atan bir toplum vardır? Üstelik hala çöp kutularından beslenen insanların da mevcut olduğu bir ülkede. Hayat bunun hesabını bir gün sormaz mı zannediyorsunuz?
Paranın geçmediği günler de gelecek bir gün! Ama o zaman tabakların üzerine konacak ürünler de parmakla sayılacak! Bardaktaki damlalar da! Çünkü kendimizi nerede kaybettiysek.
Orada bulacağız!
Yorum Yazın